mgła

1. Mgła przesłania, zasłania, powleka, zasnuwa itp. komuś oczy, wzrok; oczy zachodzą komuś mgłą «ktoś widzi źle, słabo, niewyraźnie, ma wzrok mętny, zaćmiony z powodu łez, choroby lub przeżywania silnych emocji»: Pięść opadła, oczy zasnuła mgła, a twarz przybrała ponownie wyraz wielkiego cierpienia. K. O. Borchardt, Szaman. Ogarnęło mnie przerażenie. Strzelba wypadła z rąk, poczułem okropną słabość, oczy zaszły mi mgłą (...). J. Brzechwa, Akademia.

2. Pamiętać, przypominać sobie jak przez mgłę; widzieć, słyszeć jak we mgle, jak przez mgłę, jak za mgłą «pamiętać, przypominać sobie, widzieć, słyszeć niewyraźnie, słabo»: W tej chwili dopiero, kiedy mnie naprowadziłeś na wyraźny ślad, przypominam sobie jak przez mgłę, że mi ojciec pokazywał jakiś zapadły grób (...). K. Makuszyński, Szatan. Nie czekając na pozwolenie, wróciłam do łóżka. Jak przez mgłę słyszałam jeszcze w sąsiednim pokoju głosy Stefana i młodego oficera. Z. Kossak, Pożoga.

3. żart. Pijane dziecko (dzieci) we mgle «o kimś nieporadnym lub zagubionym, zdezorientowanym»: Na zagranicznych giełdach czułbym się jak pijane dziecko we mgle. M. Bielecki, Dziewczyna.